بی منِ او

شاید الآن لای حرفای من پیدات بشه، اما موضوع اصلی تو نیستی؛
توی این دوره زمونه هیچ چیز سر جاش نیست، همه چی عوضیه، همه کارامون قر و قاطی شده، اتفاقاتمون منتظره و غیرمنتظره بی توجه به زمان و موقع میاد و میره، آدما میان و میرن، و حتی یه لحظه هم برامون واینمیستن، وقتی که باید میفهمیدیم که کی هستیم، تو این دنیا چخبره نفهمیدیم و انتخاب کردیم و رفتیم جلو، وقتی معنای عشقو نفهمیدیم و هنوز نتونستیم با یه جمله تعریفش کنیم عاشق شدیم، وقتی معنای خواستنو نفهمیدیمو دلمون خواست، انقدر همه چی جابه جا شده که بعد یه سختی ۳۰ ساله، توی سن ۱۷ سالگی میفهمی که باید اصول ۱۳ سالگی رو یاد بگیری، دلت میخواد بیشتر بفهمی و بدونی تازه، اما گه گاهی ناخوداگاه دلت میره واسه خواستنی های ۲۰ سالگی، قواعد مسخره ی بی خود این دنیا که آدما خودشون ساختن؛ سن، پول، قیافه، و هرچیزی، بعضی اوقات حال آدمو بهم میزنه، گاهی اوقات ادم دلش میخواد از همه ی این قواعد دل بکنه ، اما ازونطرفم کسی نیست همراهیت کنه، تو سنی که باید ۲۰ تا کتاب تموم میکردم، سنی که باید توی پله ی پنجم خودشناسی میبودم، به جای اینکه اول خودمو بشناسم و محو خودم شم محو بقیه شدم، و هیچوقتم موفق نشدم که بشناسمش، و حرف ها و رفتارهایی دیدم که تو خوابمم تصورش نمیکردم، و اتفاقاتی که الآن ازشون خوشحالم، اما حتی یک ماه پیش ازشون شاخ درمیاوردم.من میدونم تو این دنیا گند زیاد زدم، اما ایمانم دارم که خدا مواظبمه، و داره ادارم میکنه، فقط از من داشته باشید، هرچیزیو تو جای خودش انجام بدید، تو چه بخوای و چه نخوای درگیر همین قواعد ساختگی انسانها میشی،
شاید من برات اتفاق نبودم، اما تو برام یه اتفاق بزرگ بودی که زندگی و دیدمو عوض کردی، هم نسبت به بقیه و هم نسبت به خودت
من میرم جلو، چون اتفاقای گذشته تموم شده، و هیچوقت برای بار دوم یه اشتباه رو تکرار نمیکنم

تا حالا فکرکردین چی بین همه ی آدما مشترکه؟ هیچکس دلش نمیخواد حال دلش بد باشه، آدما همه دنبال چیزی هستن که حالشونو تو این دنیا خوب کنه، حالا به ذهنم میاد که آدمایی هستن که رنج ودرد میکشن تو زندگی و سختی، برای انحام وظیفه، برای انجام کار درست و یا رسالت، پس اینا چی؟ اگه همه دنبال حال خوب بودن که همه باید میرفتن سراغ عشق و حال و علاقشون! یه چیز بهت بگم عزیز، آدمای درست زمانی حال دلشون خوب میشه که کار درستو انجام بدن، وظیفشونو عمل کنن، اون موقعست که بهشون حس خوب میده، و حال خوب حقیقی یعنی همین! اون آدمایی که خیال میکنن هرکاری دلشون میخواد بکنن و عشق دنیا رو بکنن حالشون خوب میشه بازی خوردن! وسط راه یا میفهمن که هنوز حالشون خوب نیست، یا تا آخر راه خودشون رو به خواب میزنن و در نهایت میمیرن.